حالت های رایج شکست زنجیر نقاله چیست؟

زنجیر نقاله بارهای تنبیهی را در هزاران ساعت کار تحمل می کند. با وجود طراحی های قوی، شکست های مکانیکی همچنان در نهایت رخ می دهد. درک رایج ترین حالت های خرابی به تیم های تعمیر و نگهداری کمک می کند تا برنامه های اضطراری را آماده کنند. بیایید انواع خرابی زنجیره کلید را بررسی کنیم.

شکست های خستگی

تنش های خمشی چرخه ای مکرر باعث ایجاد ترک در سوراخ های پین و صفحات پیوند می شود. سپس این شکستگی ها در کل بخش ها منتشر می شوند. خستگی تقریباً 50 درصد از خرابی های زنجیره ای را تشکیل می دهد.

سایش ساینده

اصطکاک به آرامی اجزای زنجیر را فرسایش می‌دهد - پین‌ها صاف می‌شوند، بوش‌ها به سمت پایین حرکت می‌کنند. این از دست دادن فلز منجر به شل شدن و در نهایت کشیدگی بیش از حد یا جدا شدن پیوندها می شود.

آسیب خوردگی

قرار گرفتن در معرض محیطی مواد زنجیره ای را از بیرون به داخل تخریب می کند. زنگ تا زمانی که ترک خوردگی یا شکستگی رخ دهد، صفحات و غلتک ها را ضعیف می کند. اسیدها به سرعت از طریق فلزات نیز خورده می شوند.

خرابی های اضافه بار

اضافه بارهای شدید ناگهانی، بوش ها را از صفحات پیوند بیرون می کشد یا اگر استحکام کششی بیش از حد شود، کل بخش ها را خم می کند/چاپ می کند. اضافه بارهای شوک بسیار فراتر از رتبه بندی های زنجیره ای باعث شکست فوری می شود.

خرابی های روانکاری

روان کننده ناکافی یا آلوده اصطکاک داخلی و گرفتگی اجزا را افزایش می دهد. این زنجیر را می‌بندد تا جایی که چیزی در اثر استرس شکسته شود.

خرابی های نصب

ترازهای نامناسب زنجیر، اتصالات شل یا خمیدگی های محکم نیز منجر به خرابی های زودرس ناشی از تداخل و بارهای بیش از حد می شود.

در حالی که زنجیرها محکم ساخته می شوند، تخریب ناپذیر نیستند. نصب، نگهداری و بهره برداری دقیق طبق دستورالعمل مهندسی به جلوگیری از بسیاری از خرابی های اولیه زنجیره ای که قابل اجتناب هستند کمک می کند. اما موارد احتمالی برای جایگزینی ناشی از سایش یا خرابی اضافه بار نیز باید برنامه ریزی شود. فعال بودن و هوشیاری خطرات خرابی را در زمانی که زنجیره‌های نقاله در نهایت به پایان عمر خود می‌رسند، کاهش می‌دهد.